Aeroclub of Chania

TURNING TO ULTRALIGHTS ?


Πτήση με ΥΠΕΡΕΛΑΦΡΑ στο Μοντελοδρόμιο - ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ - του Ηρακλείου.

Σελίδα μόνο με φωτογραφίες

 


            Τα Υπερελαφρα αεροσκάφη είναι τελικά το μέλλον για τους ονειροπόλους αεροπόρους που βλέπουν την πτήση σαν ένα ταξίδι στην απόλυτη ελευθερία. Τα πολλά έξοδα (που διαρκώς αυξάνουν)  που χρειάζονται για την υποστήριξη μιας πτήσης των λεγόμενων "ΕΛΑΦΡΩΝ" αεροσκαφών  (CESSNA, PIPER, RALLYE κτλ)  κάνουν την πτήση  δύσκολη. Η χαρά που νοιώθει ο αεροπόρος συνθλίβεται κάτω από τα οικονομικά βάρη, την μεγάλη "διαδικαστική" ταλαιπωρία που πρέπει να υποστεί για να ξεκινήσει μια πτήση, τα περιορισμένα χρονικά περιθώρια στα οποία είναι διαθέσιμα τα πιο πολλά αεροδρόμια και την  δυσκολία ανεύρεσης - ανεφοδιασμού του πανάκριβου αεροπορικού καύσιμου AVGAS 100LL (2,2€/λίτρο).  Τελικά ο αεροπόρος καταλήγει να κάνει ΤΟΠΙΚΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ οι οποίες μετά από κάποιες ώρες αρχίζουν να παρουσιάζουν μειωμένο ενδιαφέρον.

Από την άλλη μεριά τα ΥΠΕΡΕΛΑΦΡΑ αεροσκάφη δίνουν μιά νέα διάσταση στην πτήση.

Είναι φτηνά στην αγορά και στην χρήση.

Μπορεί να τα συναρμολογήσει και να συντηρήσει ο ίδιος ο ΠΙΛΟΤΟΣ.

Πετούν και με μικρές ταχύτητες άρα εύκολα προσγειώνονται και απογειώνονται από πρόχειρα ΠΕΔΙΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗΣ.

Καταναλώνουν  περίπου 12 λίτρα / ώρα καύσιμο αυτοκινήτου (περίπου 1€ το λίτρο).

Έχουν πολύ μεγάλο βαθμό ανόδου (περίπου 800-2000 Ft/min).

Έχουν οροφή στα 15.000'.

Πετούν από 5 έως 10 ώρες με 80 - 130 Knots ταχύτητα.

Φανταστείτε ότι μπορούν να απογειωθούν από τα ΧΑΝΙΑ να πάνε κατευθείαν στην ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ σε 4 ώρες και να επιστρέψουν χωρίς να ανεφοδιαστούν  και η όλη πτήση να στοιχίσει περίπου 100€ !!!!

Είναι η όχι ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ?

Ένα πράγμα μένει ακόμα να γίνει και αυτό είναι η αναγνώριση από την ΥΠΑ. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον Δ/ντή Δ2  της ΥΠΑ κον Αντώνη Κουτσουδάκη  μάθαμε ότι το όλο θέμα έχει σχέση με την ανταπόκριση της  ΕΛΑΟ και αναμένεται  μέχρι 25 Μαρτίου  η Νομοθετική τακτοποίηση του κανονισμού ούτως ώστε  να διενεργούνται νομότυπα πλέον οι πτήσεις σε όλη την ΕΛΛΑΔΑ και σε όλα τα αεροδρόμια με τέτοιου είδους αεροσκάφη.

Έτσι το Σάββατο 5 Μαρτίου όταν με πήρε τηλέφωνο το μέλος μας χειριστής  Στέλιος Κακουλεδάκης προτείνοντάς μου μια επίσκεψη στο ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ - ΜΟΝΤΕΛΟΔΡΟΜΙΟ  του Ηρακλείου δεν αρνήθηκα.

Απογειωθήκαμε το μεσημέρι γύρω στις 12.00 τοπική και μετά από ένα ημίωρο απολαυστικό ταξίδι  με το SX-AMX προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ. Μας περίμενε το μέλος του συλλόγου Αντζολετάκης Τοτός ο οποίος με το αυτοκίνητό του μας μετέφερε στο ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ.  ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ εννοώ τον χώρο του ΠΕΔΙΟΥ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗΣ για να δώσω έμφαση στον περιορισμένο χώρο  αλλά στην πραγματικότητα ένα ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ πρέπει να είναι πολύ πιο άνετο  από αυτό εδώ  το οποίο πρέπει να ξεκίνησε την λειτουργία του υποθέτω σαν ΜΟΝΤΕΛΟΔΡΟΜΙΟ και εξελίχτηκε σαν ΠΕΔΙΟ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗΣ  των Υπερελαφρών αεροσκαφών.    Ειναι ενα τσιμεντένιο κομμάτι πλάτους 2-3 μέτρα και μήκους περίπου 60 μέτρων. Πριν από αυτό είναι ένα κομμάτι χορτάρινο που οδηγεί στην αρχή του διαδρόμου προσγείωσης (Foto1  to akro A)  πάνω απο την οποία περνούν κάθετα τα καλώδια υψηλής στάθμης της ΔΕΗ. Μετά το τσιμεντένιο κομμάτι υπάρχουν άλλα 60 μέτρα μέχρι το τέλος του διαδρόμου όπου και εκεί υπάρχουν δυο τεράστια δένδρα (Foto1 to akro  B). Για εμάς τους ΠΙΛΟΤΟΥΣ των ελαφρών αεροσκαφών με την πρώτη ματιά μας φαίνεται ΑΔΥΝΑΤΟΝ να μπορούν να απογειώνονται αεροπλάνα με δύο (2) ενήλικες μέσα. Πράγματι το ΠΕΔΙΟ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗΣ  έχει αρκετές ιδιορρυθμίες που λόγω αυτών θα πρέπει να είναι το μοναδικό σε όλον τον κόσμο.

Εκεί μας περίμεναν και άλλα μέλη του συλλόγου υπερελαφρών (FOTO 28 29 ) και Αερομοντελιστών  όπου μας ξενάγησαν  στους χώρους που βρίσκονταν τα 2 αεροπλάνα τους. Το ένα ήταν το TUCANO  (Foto  25  26  27 ) με ενα δίχρονο ROTAX 60HP και το άλλο το Savannah με τον  τετράχρονο ROTAX 912  100HP.  Αφού μας έκαναν επίδειξη των αεροσκαφών τους αναλύοντάς μας τις επιδόσεις τους ήρθε η στιγμή της πρόσκλησης για πτήση. Σκέφτηκα ότι φαίνεται να  είναι επικίνδυνο αλλά μετά σκέφτηκα ότι αφού πετάνε όλοι αυτοί κάθε Κυριακή και δεν συνέβη κάτι δυσάρεστο γιατί να μην πετάξω και εγώ? Τελικά πέταξα και με τα δύο !!!!!!!

 Πως έγινε η απογείωση? Το ΥΠΕΡΕΛΑΦΡΟ αφού έκανε δοκιμή φρένων (Ζωτικά στην φάση της προσγείωσης) στον τσιμεντένιο διάδρομο επέστρεψε στην αρχή του διαδρόμου, κάτω απο τα καλώδια της ΔΕΗ έβαλε φούλ τον κινητήρα και ........ αφησε τα φρένα (FOTO  με TUCANO  4  5  6  7  )  (FOTO me Savannah 33  34  35  36  37 ).   Στα πρώτα μέτρα χοροπήδησε λίγο στο χορτάρι και μόλις έπιασε τον τσιμεντένιο διάδρομο είχε ηδη ξεκολλήσει απο το έδαφος και ακολουθώντας μιά απότομη   ανοδο  πέρασε πάνω απο τα δένδρα ξεκινώντας με μια CRUISE 80-90 MPH την εναέρια βόλτα μας. Ο χειρισμός μαλακός  , το υπερελαφρό αντιδρούσε ικανοποιητικά  η ορατότητα όπως και στο CESSNA 150 και το μόνο που με ξένισε στην αρχή ήταν οι πολλές στροφές του ROTAX. Πόσο καίει την ώρα ρώτησα και ο χειριστής Μακράκης Νίκος μου απάντησε: 12 λίτρα βενζίνη αυτοκινήτου που σημαίνει πτήση με 10€ την ώρα. Ασύλληπτο αλλά πραγματικό.

Η προσέγγιση ξεκίνησε  και η προσπάθεια να βρω τον διάδρομο ήταν μια σπαζοκεφαλιά. Φανταστείτε όταν είσαι στην φάση καθόδου πόσο δύσκολο είναι  να φανεί μιά κάθετη προβολή ενός τσιμεντένιου κομματιού πλάτους  3  μέτρων και μήκους 60? Απλά δεν φαινόταν τίποτα. Μόνο η εμπειρία των τοπικών χειριστών οι οποίοι ειναι  προσαρμογσμένοι στον χώρο μπορούσαν να διακρίνουν το πεδίο και τα καλώδια της ΔΕΗ από μακριά.

Πως έγινε η προσγείωση? Το αεροπλάνο πλησίασε με συγκεκριμένη ταχύτητα στα καλώδια η οποία δεν πρέπει να είναι πολύ κοντά στην ταχύτητα STALL για να μπορεί  χειριστής να ελέγχει την τυχόν απώλεια ύψους πάνω από τα καλώδια αλλά και να έχει χέρι όταν τραβήξει πίσω μετά ........  Όταν το αεροπλάνο περάσει τα καλώδια τότε χέρι μπροστά , ξαφνική βύθιση τού αεροπλάνου και αμέσως χέρι πίσω για οριζοντίωση στο μισό μέτρο πάνω από το χορτάρι, FLARE  μερικών μέτρων, επαφή με το έδαφος και ΦΡΕΕΕΕΝΑ. Γιαυτό οι χειριστές  πριν την απογείωση δίνουν τόσο μεγάλη σημασία στον έλεγχο  ΦΡΕΝΩΝ. (FOTO me TUCANO  09  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21 ) (FOTO me Savannah 38  39  40  41  42  43  44  45 ). Συγχαρητήρια στους  φίλους μας Ηρακλειώτες ΠΙΛΟΤΟΥΣ Μακράκη Νίκο και Καρουζάκη Χάρη  διότι μπορούν και επιχειρούν από ένα τόσο δύσκολο και απίθανο  πεδίο προσγείωσης με ασφάλεια τόσα χρόνια. Είναι πράγματι αξιοθαύμαστοι !!!!!!!

Βέβαια πετάνε και άλλα αεροπλάνα στον χώρο αυτόν όπως λέει και ο Τοτός ,  και αυτά είναι τα ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΑ τα οποία κάνουν και αυτά  φανταστικά πράγματα !!! (FOTO 83  84  85  86  87 )

Φανταστείτε το αεροδρόμιο ΜΑΛΕΜΕ με ΥΠΕΡΕΛΑΦΡΑ είτε της Αερολέσχης είτε ιδιόκτητα και την δυνατότητα που θα δίνουν για μια επίσκεψη στον ΜΠΑΛΟ η στην ΓΑΥΔΟ η στα ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ η ........ όπου αλλού θέλετε.

Τι χρειάζεται? Ένα  ΠΕΔΙΟ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗΣ μερικών μέτρων πλάτους και μερικών δεκάδων μήκους .... απλά πράγματα.

Τι λέτε να αγοράσουμε ένα ΥΠΕΡΕΛΑΦΡΟ?

Ψηφίστε , στείλτε e-mail ποιος τύπος μας ταιριάζει  περισσότερο.

Πληροφορίες , τεχνικά χαρακτηριστικά, επιδώσεις και φωτογραφίες στα παρακάτω LINKs.


LINK  σχετικά με ΥΠΕΡΕΛΑΦΡΑ

http://en.wikipedia.org/wiki/Ultralight

http://en.wikipedia.org/wiki/Light-sport_aircraft

Πεδία προσγείωσης στην ΕΛΛΑΔΑ

 

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο Ματκάρης στην ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ

Ο Σκυλίτσης (PREL) στην ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

 


Created by @Aeroclubofchania  Chania Greece 

E-mail address   info@aer.gr